طراحی و آزمون الگویی از روابط بین عوامل فردی، گروهی و سازمانی با خلاقیت سازمانی در کارکنان شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب (منطقه آغاجاری)

پژوهش حاضر به منظور طراحی وآزمون الگویی از روابط بین عوامل فردی، گروهی و سازمانی با خلاقیت سازمانی در کارکنان شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب (منطقه آغاجاری) انجام شده است. جهت انجام پژوهش حاضر نمونه ی به حجم 300 نفر از کارکنان که به روش نمونه گیری طبقه ای ساده انتخاب شده بودند، مورد آزمون قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، شامل پرسشنامه های باز بودن به تجربه (neo-ffi)، پرسشنامه شخصیت فراکنشی (pps)، پرسشنامه جو گروهی (tci)، مشارکت در تصمیم گیری گروهی، پرسشنامه بازتاب تیمی (trq)، پرسشنامه چند عاملی رهبری (gtl)، پرسشنامه جوسازمانی خلاقیت (ccq)، پرسشنامه خود اثربخشی خلاق (cse)، پرسشنامه انگیزش درونی (imi) و پرسشنامه خلاقیت سازمانی (ecq) می باشد. جهت آزمون الگو از روش الگویابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج حاکی از معنی داری کلیه مسیرهای مستقیم به غیر از شخصیت فراکنشی به خود اثربخشی خلاق، ساختار سازمانی به خلاقیت سازمانی، باز بودن به تجربه به خلاقیت سازمانی، بازتاب تیمی به خلاقیت سازمانی، رهبری تحولی به خلاقیت سازمانی و جو سازمانی خلاقانه به خلاقیت سازمانی بود. با حذف مسیرهای غیر معنی دار، الگو اصلاح شد. شاخص های برازندگی الگویابی معادلات ساختاری، برازش مناسب الگوی اصلاح شده را نشان دادند. همچنین، نتایج روابط غیرمستقیم، معنی داری این روابط را تأیید نمودند.